Η μετάβαση του εφήβου με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 από τον παιδοενδοκρινολόγο στον ενδοκρινολόγο ενηλίκων

Η μετάβαση του εφήβου με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 από τον παιδοενδοκρινολόγο στον ενδοκρινολόγο ενηλίκων


Η μετάβαση από την παιδική ηλικία και την εφηβεία προς την ενηλικίωση είναι μία προοδευτική διαδικασία που χαρακτηρίζεται από προοδευτική ανεξαρτητοποίηση αλλά και αναγνώριση των υποχρεώσεων του ατόμου. Συγκεκριμένα, το παιδί και ο έφηβος με ένα χρόνιο πρόβλημα υγείας, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, στη φάση αυτή της μετάβασης αναζητεί την αυτονομία του, αλλά πρέπει να έχει επίγνωση και της ευθύνης που σιγάσιγά αναλαμβάνει για τα θέματα υγείας του. Παράλληλα, η μετάβαση από το γνωστό περιβάλλον του παιδιατρικού νοσοκομείου και της γνωστής του θεραπευτικής ομάδας προς ένα άγνωστο περιβάλλον νοσοκομείου ενηλίκων και μία καινούργια θεραπευτική ομάδα μπορεί – αν δεν ετοιμαστεί ομαλά με «γερά θεμέλια» – να καταλήξει σε διακοπή της παρακολούθησης της υγείας και τελικά σε επιδείνωση του γλυκαιμικού ελέγχου. Η επιδείνωση του γλυκαιμικού ελέγχου μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα, στο θέμα των επιπλοκών. Ακριβώς για να αποφευχθεί η αρνητική επίπτωση στην ρύθμιση του εφήβου, θα πρέπει η μετάβαση αυτή να ετοιμαστεί με ηρεμία και για ένα μακρύτερο χρονικό διάστημα που επιτρέπει στον έφηβο να έλθει σε επαφή και γνωριμία με το νέο περιβάλλον, έχοντας σαν σταθερή βάση αναφοράς την παιδιατρική θεραπευτική ομάδα. Η χρονική στιγμή, κατά την οποία ο έφηβος θα αλλάξει θεραπευτική ομάδα, εξαρτάται κατά πολύ και από το χαρακτήρα του, την ιδιοσυγκρασία του, την ωριμότητά του.

Πολλά πρότυπα ομαλής μετάβασης έχουν προταθεί, ανάλογα με τις υπάρχουσες συνθήκες, δηλαδή είτε οργανώνοντας σεμινάρια για εφήβους που πρόκειται να μετακινηθούν από την παιδιατρική φροντίδα με τη συμμετοχή τόσο της παιδιατρικής θεραπευτικής ομάδας όσο και της ομάδας του νοσοκομείου ενηλίκων, ή να υπάρχει άμεση επικοινωνία μεταξύ των δύο θεραπόντων, ώστε να νοιώσει ο έφηβος ότι παραδίδεται σε καινούργια μεν αλλά έμπιστα χέρια που έχουν ήδη «περάσει από έγκριση» από τον παιδοενδοκρινολόγο που τόσα χρόνια γνωρίζει και αναγνωρίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε εφήβου. Ιδιαίτερα θέματα της εφηβικής και νεαρής ηλικίας, όπως διαταραχές διατροφής που απαντώνται σε νεαρές κοπέλες με σακχαρώδη διαβήτη με μεγαλύτερη συχνότητα απ’ ότι στις αντίστοιχες ηλικιακές ομάδες του γενικού πληθυσμού, αλλά και θέματα που απασχολούν κάθε έφηβο, όπως η σεξουαλικότητα, η χρήση αλκοόλ, καπνού ή ακόμη και ουσιών, που έχουν βαρύνουσα σημασία όταν συνυπάρχει και ο διαβήτης, θα πρέπει να συζητιόνται με ειλικρίνεια και να ενημερώνονται οι θεράποντες της νέας ομάδας. Η αυστηρή απαγόρευση μόνο ανειλικρίνεια μπορεί να επιφέρει, ενώ η σωστή ενημέρωση χωρίς υπερβολικό εκφοβισμό είναι αυτή που θα οδηγήσει σε μία ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ του εφήβου ή νεαρού ενήλικα και του ιατρού του. Είναι λοιπόν απαραίτητη η μετάβαση από τα έμπιστα χέρια του παιδοενδοκρινολόγου προς τον αντίστοιχο συνάδελφο ενηλίκων να ετοιμαστεί προσεκτικά και να δοθεί στον έφηβο η δυνατότητα μετά την πρώτη επίσκεψη στο νέο περιβάλλον να συζητήσει τις νέες του εμπειρίες, ή ακόμη και ανησυχίες, με τον γνώριμο του παιδοενδοκρινολόγο, προτού ανοίξει τα φτερά του για να φύγει τελειωτικά προς τη νέα ομάδα φροντίδας του προβλήματος του. Στη μεταβατική περίοδο είναι ιδιαίτερα χρήσιμη η επικοινωνία του προηγούμενου με τον νέο θεράποντα, ώστε τυχόν προβλήματα, όπως τα αντιλαμβάνεται ο πρώην έφηβος, να επιλύονται έγκαιρα.

Είναι βέβαιο ότι στη φάση της μετάβασης από το παλιό σε ένα νέο θεραπευτικό περιβάλλον η δυνατότητα του ατόμου με διαβήτη να συνδιαλέγεται με τους δύο χώρους βοηθάει σημαντικά στην ομαλότερη ένταξή του. _


Τεύχος 42 σελίδα 24 Πατήστε εδώ

Related Post