Ως σακχαρώδης διαβήτης κύησης (Σ.Δ.Κ.) ορίζεται η διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, με έναρξη στη διάρκεια της παρούσας κύησης.
συχνότητα του σακχαρώδη διαβήτη κύησης Σ.Δ.Κ., διεθνώς, είναι 1 – 14%, στις δε μεσογειακές χώρες, είναι περίπου 7 % επι των κυήσεων. Αιτία του σακχαρώδη διαβήτη κύησης είναι ο συνδυασμός της αυξημένης αντίστασης στην δράση της Ινσουλίνης, που φυσιολογικά υπάρχει στην κύηση και της αδυναμίας του β- κυττάρου να υπερεκκρίνη ινσουλίνη ώστε να ξεπερασθεί η αντίσταση στη δράση της. Η διάγνωση του Σ.Δ.Κ. πρέπει να γίνεται στην πρώτη επίσκεψη στο γυναικολόγο. Σύμφωνα με τα κριτήρια του 2011, της αμερικανικής αλλά και της ελληνικής διαβητολογικής εταιρείας, κατά την πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνεται μέτρηση γλυκόζης νηστείας. Αν η GLU νηστείας σε 2 επαναλαμβανόμενες μετρήσεις, που έγιναν σε εργαστήριο και όχι με μετρητή στο σπίτι, κυμαίνεται μεταξύ 92 – 126 mgr/dl η γυναίκα αντιμετωπίζεται ως πάσχουσα από σακχαρώδη διαβήτη κύησης.
Αν η τιμή είναι >126 mgr/dl, αντιμετωπίζεται ως προϋπάρχων σακχαρώδης διαβήτης κύησης τύπου ΙΙ, που πιθανόν πρωτοδιεγνώσθη μαζί με την κύηση. Αν η τιμή είναι <92 mgr/dl γίνεται καμπύλη με χορήγηση 75 γρ. γλυκόζης μεταξύ 24 – 28 εβδ. κύησης. Τα όρια της καμπύλης είναι τα παρακάτω: GLU νηστείας <92 mgr/dl GLU 1 ώρα μετά <180 mgr/dl GLU 2 ώρες μετά < 153 mgr/dl Μία τιμή μεγαλύτερη από τις παραπάνω θέτει διάγνωση Σ.Δ.Κ.
Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη δε συνιστά κριτήριο διάγνωσης , δεν αντικαθιστά την καμπύλη. Η θεραπεία του Σ.Δ.Κ. συνιστάται σε :
• Διατροφικές οδηγίες
• Ήπια άσκηση
• Φαρμακευτική αντιμετώπιση
Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών με Σ.Δ.Κ. ρυθμίζεται χωρίς φάρμακα, με διατροφή & ήπια άσκηση. Η διατροφή πρέπει να αποτελείται από υδατάνθρακες, κατά 35 – 45 %, πρωτεΐνες 20 – 25 % και λίπος 30 – 40 %, να μην περιέχει ευαπορόφητους υδατάνθρακες π.χ. γλυκά , να είναι κατανεμημένη σε μικρά, συχνά γεύματα και σε παχύσαρκες γυναίκες να υπάρχει μικρή μείωση θερμίδων. Η ήπια άσκηση, π.χ. περπάτημα μετά το γεύμα, βοηθάει στην καλή ρύθμιση. Με βάση τον δείκτη μάζας σώματος (Δ.Μ.Σ.) προ κύησης, η συνιστώμενη αύξηση βάρους είναι η εξής: 
φαρμακευτική αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη κύησης συνίσταται στη χορήγηση ινσουλίνης. Τα αντιδιαβητικά δισκία δεν έχουν, προς το παρόν, πείσει για την ασφάλεια τους.
Τα κριτήρια έναρξης ινσουλίνης είναι τα εξής:
• GLU νηστείας >95 mgr/dl
• GLU 1 ώρα μετά φαγητού > 130mgr/dl
• Υπερηχογραφικά ευρήματα μακροσωμίας στο έμβρυο. Οι επιπτώσεις του αρρύθμιστου σακχαρώδη διαβήτη κύησης συνήθως είναι η παχυσαρκία του εμβρύου (μακροσωμία) & η αυξημένη πιθανότητα για προεκλαμψία. Κατά την διάρκεια του τοκετού , ακόμα και στις ινσουλινοθεραπευόμενες έγκυες, δε χρειάζεται χορήγηση ινσουλίνης. Ο (Σ.Δ.Κ.) δεν αποτελεί ένδειξη για καισαρική τομή και η καλή ρύθμιση απομακρύνει την πιθανότητα υπογλυκαιμίας του νεογνού τις πρώτες εξωμήτριες ώρες της ζωής του. Αν ο γυναικολόγος ελέγξει τη γλυκόζη νηστείας στην πρώτη επίσκεψη και αν ο ενδοκρινολόγος είναι κοντά στην έγκυο, την υποστηρίζει και την ενημερώνει, τότε η μαμά και το μωρό επιστρέφουν γρήγορα στο σπίτι μετά τον τοκετό και ο (Σ.Δ.Κ.) είναι μία «γλυκιά ανάμνηση»
Τεύχος 32 σελίδα 28 Πατήστε εδώ
