Το διαβητικό πόδι είναι μια από τις σημαντικότερες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη, η οποία μάλιστα τείνει να λάβει «εφιαλτικές» διαστάσεις: σε παγκόσμιο επίπεδο πραγματοποιείται ένας ακρωτηριασμός κάτω άκρου κάποιου συνανθρώπου μας κάθε 30 δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με στοιχεία της παγκόσμιας ομοσπονδίας για το σακχαρώδη διαβήτη (I.D.F.) το 70% των ακρωτηριασμών που διενεργούνται σε όλο τον κόσμο αφορά διαβητικούς ασθενείς, οι οποίοι διατρέχουν 25 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν το ένα ή και τα δύο πόδια σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς. Οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν στον ακρωτηριασμό είναι τα έλκη των κάτω άκρων. Υπολογίζεται ότι 300.000 άτομα ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου εμφάνισης ελκών των κάτω άκρων, ενώ το 25% των διαβητικών ασθενών θα εμφανίσουν έλκος έστω και μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Στατιστικά, 1.000.000 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη παγκοσμίως αναγκάζονται να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό ενός άκρου τους σε ετήσια βάση. Σε ό,τι αφορά στη χώρα μας, υπολογίζεται ότι το 4 – 5% των διαβητικών ασθενών εμφανίζουν έλκη στα πόδια, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 50.000 άτομα με διαβήτη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ακρωτηριασμού.
Στην Ελλάδα, πραγματοποιούνται 3.000 ακρωτηριασμοί κάτω άκρων κάθε χρόνο. Οι γιατροί που ασχολούνται με το διαβήτη είναι κατηγορηματικοί: Οποιοσδήποτε πόνος στα κάτω άκρα, οποιαδήποτε σχισμή, ιδίως στα πέλματα, πρέπει να αναφέρεται άμεσα στο θεράποντα ιατρό. Ο διαβητικός πρέπει:
• Να ελέγχει συστηματικά το διαβήτη του
• Να ελέγχει τα πόδια του καθημερινά (για πληγές, κάλους, οίδημα, κόκκινες κηλίδες, κοψίματα, φουσκάλες).
• Να φροντίζει την υγιεινή των ποδιών του.
• Να πλένει τα πόδια του.
• Να ελέγχει τη θερμοκρασία του νερού με τον αγκώνα του (η νευροπάθεια που μπορεί να προκαλέσει ο διαβήτης, οδηγεί σε απώλεια της αίσθησης στα πόδια).
• Να τα στεγνώνει καλά, ιδιαίτερα ανάμεσα στα δάκτυλα.
• Να κόβει τα νύχια του ίσια, για να αποφύγει την ανάπτυξη νυχιών μέσα στο δέρμα που μπορεί να προκληθεί φλεγμονή.
• Να απλώνει μία ενυδατική κρέμα στα πόδια του καθημερινά (όχι όμως ανάμεσα στα δάχτυλα).
• Να φοράει παπούτσια και κάλτσες ανά πάσα στιγμή και να μην περπατάει ποτέ ξυπόλητος (π.χ.
στη θάλασσα και στην παραλία).
• Να επιλέγει υποδήματα από μαλακό δέρμα, ευρύχωρα, με κορδόνια ή αυτοκόλλητα.
• Να αποφεύγει τα ψηλά τακούνια και τα μυτερά παπούτσια. Το βασικότερο όμως μέλημα είναι να ζητά βοήθεια για τη φροντίδα των ποδιών του από κάποιον ειδικό και όχι να προσπαθεί να το αντιμετωπίσει μόνος του. Ο ποδολόγος αναλαμβάνει την περιποίηση και φροντίδα του διαβητικού ποδιού, αλλά συγχρόνως την εκπαίδευση του ασθενούς, παρέχοντας τις σωστές συμβουλές για όλα όσα πρέπει να προσέχει το άτομο με σακχαρώδη διαβήτη.
Όταν πλέον η θεραπεία καθίσταται απαραίτητη, τότε ο ποδολόγος θα επέμβει με τον χειρουργικό καθαρισμό των διαβητικών ελκών, αλλά και την χορήγηση ορθωτικών ένθετων πελμάτων (πάτων) και ειδικών υποδημάτων, που θα βοηθήσουν στην επούλωση του έλκους. Έλκος είναι μία πληγή η οποία, ιδιαίτερα στους διαβητικούς, παρουσιάζει καθυστέρηση στην επούλωση ή μπορεί και να μην κλείσει ποτέ. Το διορθωτικό καλτσάκι είναι μια καινούργια εφεύρεση που βοηθά στην μείωση της τραυματικής πιέσεις στα μετατάρσια και στην σταθερότητα κατά την βάδιση. Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα το ετήσιο κόστος ανά ασθενή με διαβητικό πόδι είναι περίπου 6.300 ευρώ, τη στιγμή που η θεραπεία του απλού διαβητικού ασθενούς στοιχίζει 1.300 ευρώ, ενώ το κόστος του ακρωτηριασμού κάτω άκρου ανέρχεται σε 30 – 60.000 ευρώ
Τεύχος 39 σελίδα 41 Πατήστε εδώ
