Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ο εμβολιασμός αποτελεί μια από τις πιο αποτελεσματικές και επωφελείς υγειονομικές παρεμβάσεις, αφού προλαμβάνει ετησίως 2 – 3 εκατομμύρια θανάτους ασθενών κάθε ηλικίας που νοσούν από λοιμώξεις που θα μπορούσαν να προληφθούν με τον εμβολιασμό. Αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία όταν αναφερόμαστε σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά, και οι ασθενείς με χρόνια υποκείμενα νοσήματα. Η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, ακολουθώντας τις διεθνείς οδηγίες, κατάρτισε πρόσφατα το πρόγραμμα εμβολιασμών ενηλίκων το οποίο περιλαμβάνει δώδεκα εμβόλια. Κάθε ένα από αυτά συνιστάται για ορισμένες ηλικιακές ομάδες ασθενών, συνεκτιμώντας τους επιβαρυντικούς παράγοντες, τα χρόνια νοσήματα, και το προηγούμενο ιστορικό εμβολιαστικής τους κάλυψης. Ο σακχαρώδης διαβήτης (τύπου 1 ή τύπου 2) είναι ένα από τα συχνότερα χρόνια νοσήματα που επηρεάζει όλα σχεδόν τα συστήματα του ανθρωπίνου σώματος και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για σοβαρές λοιμώξεις. Ακόμα και καλά ρυθμισμένος μπορεί να επιβαρύνει τη λειτουργική ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, με αποτέλεσμα οι ασθενείς αυτοί να νοσούν συχνότερα αλλά και σοβαρότερα από ιογενείς αλλά και μικροβιακές λοιμώξεις.
Σύμφωνα με επίσημες μελέτες, τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη έχουν έξη φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν βαριά και να χρειαστούν νοσηλεία για γρίπη. Ανήκουν στις ομάδες εκείνες του πληθυσμού που πρέπει να εμβολιάζονται ετησίως με το αντιγριπικό εμβόλιο. Ο εμβολισμός πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο κατά το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου – Νοεμβρίου. Χρειάζονται περίπου 2 εβδομάδες από τον εμβολιασμό ώστε ο οργανισμός να δημιουργήσει προστατευτικά αντισώματα για τη γρίπη. Στους ενήλικες αρκεί να γίνεται μόνο μία δόση εμβολίου κάθε χρόνο.
Μελέτες έχουν δείξει ότι επαναληπτική δόση του εμβολίου γρίπης δεν προσφέρει στη βελτίωση της ανοσίας. Φαίνεται επίσης ότι τα άτομα με διαβήτη παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά ηπατίτιδας Β από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Τα κρούσματα ηπατίτιδας Β που καταγράφονται συνήθως σχετίζονται με τις συσκευές παρακολούθησης των επιπέδων του σακχάρου αίματος, λόγω κακής χρήσης τους ή ακατάλληλης επαναχρησιμοποίησης τους από άτομο σε άτομο. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες, το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β συνιστάται για όλους τους επίνοσους διαβητικούς κάτω των 60 ετών, ενώ για τους άνω των 60 ετών η απόφαση εναπόκειται στην κρίση του θεράποντος γιατρού. Το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β χορηγείται σε τρείς δόσεις.
Μια άλλη συχνή και δυνητικά σοβαρή λοίμωξη στα άτομα με διαβήτη που προλαμβάνεται με τον εμβολιασμό είναι η πνευμονιοκοκκική νόσος. Στον όρο «πνευμονιοκοκκική νόσος» περιλαμβάνεται μια ομάδα λοιμώξεων που προκαλούνται από το βακτήριο Streptococcus pneumoniae, επίσης γνωστός ως πνευμονιόκοκκος. Σε αυτή ανήκουν οι διεισδυτικές λοιμώξεις, όπως η βακτηριαιμία, η μηνιγγίτιδα και η βακτηριαιμική πνευμονία. Η τελευταία χαρακτηρίζεται από προσβολή των πνευμόνων με ταυτόχρονη ανεύρεση του πνευμονιοκόκκου στο αίμα και συνοδεύεται από υψηλά ποσοστά θνητότητας. Μια άλλη σοβαρή νόσος είναι ο έρπης ζωστήρ.
Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 25% – 33% των ανθρώπων θα παρουσιάσουν έρπητα ζωστήρα. Η αύξηση της ηλικίας και η μείωση της άμυνας του οργανισμού είναι παράγοντες που συμβάλλουν στην επαναδραστηριοποίηση του ιού VZV και στην πρόκληση του έρπητα ζωστήρα. Η ασθένεια είναι συχνότερη μετά την ηλικία των 50 ετών και είναι πιο επικίνδυνη μετά τα 60 έτη. Τα εμβόλια είναι ένας από τους ασφαλέστερους τρόπους να προστατευθούν τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη από αυτές τις ασθένειες. Οι παρενέργειες των εμβολίων είναι συνήθως ήπιες, και υποχωρούν από μόνες τους.
Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι εξαιρετικά σπάνιες. Πέραν της καλής ρύθμισης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και της καθημερινής άσκησης, τα εμβόλια αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της παρακολούθησης και της φροντίδας των ατόμων με διαβήτη ώστε να εξασφαλιστεί η καλύτερη ποιότητα ζωής.
Τεύχος 49 σελίδα 46 Πατήστε εδώ
